Thomas Erdtsieck leest De Telegraaf

07-12-2009 10:26

Laat ik het maar eerlijk bekennen: ik lees De Telegraaf. Elke dag zelfs. Ik lees hem zoals je naar Patty Brard kijkt, of naar Gordon. Je zapt er snel langs, maar dan toch weer terug. Tóch even kijken wat die kwallen nu weer te melden hebben. Op dezelfde wijze word ik ook naar De Telegraaf getrokken, zelfs op dagen dat ik me bij de kiosk voorneem om nu eens serieus nieuws tot mij te nemen. Maar zodra ik me probeer te verdiepen in het ‘reassuring grey’ van de zogenaamde kwaliteitskranten, brandt in mijn ooghoek alweer een zielig ijsbeertje op de voorpagina van Telegraaf. En hup daar ga ik weer.

Evenals bij het volgen van Brard of Gordon, zijn er bij het lezen van De Telegraaf regelmatig momenten dat ik ongecontroleerd moet kokhalzen. Vanochtend ook weer. Onder de kop EXCUUS, GUUS! eist De Telegraaf nota bene in het hoofdartikel van de eerste pagina de excuses van Guusje Ter Horst. Alsof dit het nieuws is dat wij vandaag onmiddellijk tot ons moeten nemen.

Paradijs
Guusje heeft de AIVD indertijd toestemming gegeven om Telegraaf-journalisten af te luisteren en dat heeft zij geweten. Een paar weken geleden werd zij in de Telegraaf ook al publiekelijk gekruisigd toen zij de beroepszaak tegen het wakkere dagblad verloor. Een deel van de voorpagina en bijna heel pagina drie juichte erover. Volgens de krant was de minister ‘keihard op de vingers getikt’ en was het ‘een vernietigend vonnis’. Tussentijds zijn er ook nog de nodige venijnige steken naar Guusje geweest. En op sinterklaasdag dus eist Sjuul Paradijs dus op pamflettistische wijze een berouwvolle knieval van de minister, liefst zo diep dat ze nooit meer op zal staan. Het wereldnieuws moest maar even wachten, dit was belangrijker.

Nu ben ik persoonlijk ook helemaal geen fan van Guusje Ter Horst. Ik vind het een nogal starre, humorloze minister die slecht tegen kritiek kan, terwijl haar beslissingen vaak te wensen overlaten. Maar die antipathie valt in het niet bij mijn afkeer van de verregaande stemmingmakerij en het bijbehorende moddergevecht dat De Telegraaf tegen haar voert. Onder het mom van een overwinning van de persvrijheid is het gewoon een ordinair staaltje borstklopperij. Gorillagedrag. Zoals Peter R. de Vries op TV een persoonlijke vete met Joran uitvocht, zo misbruikt De Telegraaf zijn eigen podium voor een doorgeschoten polemiek met Guusje.

Gatverdamme, was ik maar niet zo walgelijk nieuwsgierig.