Een film over lesbiënnes. Is het toevallig Gay Pride? Goede timing van documentairemaakster Mildred Roethof – die van Sex Sells en de achterbuurtmeisjes die hun beklag kwamen doen in DWDD. Zaterdagavond wordt Allemaal Lesbisch op televisie uitgezonden, wanneer de meeste lesbiënnes zich in hartje hoofdstad bevinden om same sex love te vieren en de docu dus niet zullen zien. Maar zij zijn ook niet de belangrijkste doelgroep van de film. Dat zijn de mensen die schijnbaar ‘saaie, heterolevens’ lijden en geen idee hebben dat er anno nu nog best veel gedoe bestaat rond het vallen op dezelfde sexe.
Met Allemaal Lesbisch wil Roethof laten zien hoe zichtbaar lesbische liefde nou eigenlijk is vandaag de dag. Het is een nog altijd actueel onderwerp dat misschien zelfs met de dag actueler wordt: nadat wij als Nederlanders het idee hadden dat het bijna niet toleranter kon, lijkt het alsof homo-bashings weer vaker in het nieuws komen. Heeft het met de multiculturalisering van onze maatschappij te maken? Wilders-aanhangers zullen volmondig ja roepen, maar dat is zo zeker nog niet. Is het überhaupt wel verergerd?
Religieus fanatisme
Saskia Wieringa, een van de geportretteerden en directeur van het instituut voor vrouwengeschiedenis Aletta, vertelt hoe zij in 1979 in het Vondelpark in elkaar is geslagen met stokken. Een zwart-wit foto van haar bebloede gezicht komt in beeld. Jammer genoeg is homohaat (en daarmee ook haat tegen de vrouwenliefde) van alle tijden. Of gelukkig, kun je zeggen, gelukkig gaat het dan toch niet slechter. Moslims nemen alleen de plaats in van de conservatieve protestanten die maar al te goed anderen kunnen vertellen hoe zij hun leven moeten leven. Niets vaart wel bij religieus fanatisme.
De documentaire toont ook een aardig historisch beeld van hoe het vroeger geweest moet zijn als lesbo die al dan niet uit de kast is. Wieringa leest voor uit hilarische ooggetuigenverslagen uit de zeventiende eeuw, waarbij je kunt concluderen dat de acceptatie van homoseksuele relaties er sindsdien in ieder geval een stuk op vooruit is gegaan, wat de huidige stand van zaken ook is.
Doodsbedreigingen
Ondanks dat Roethof klaarblijkelijk geen duidelijke stempel wil drukken op de herkomst van homogeweld, laat ze je ieder scherp randje perfect voelen. De Marokkaanse Ikram Daraaoui verhaalt hoe haar vader haar letterlijk een half jaar heeft opgesloten in haar eigen huis, omdat ze had verteld dat ze op vrouwen valt. Gevlucht naar Nederland ontvangt ze nog steeds doodsbedreigingen van mannelijke familieleden, met de inhoud dat ze haar vermoorden zodra ze haar tegenkomen.
Het is een hartverscheurende geschiedenis die haar duidelijk niet eronder krijgt, zoals veel meiden in de film hebben geworsteld met hun eigen problemen en het allemaal te boven zijn gekomen. Maar de film laat ook zien hoe makkelijk het kan gaan, hoe moeders hun dochter en schoondochter zonder aarzelen liefdevol in de armen sluiten. Roethof lijkt een goede doorsnede te hebben gemaakt van de huidige lesbische community. Bovendien is Allemaal Lesbisch gewoon een leuke en interessante film geworden en geen drama. We leren geen les, we ‘moeten’ niets, we zien gewoon vrouwen die ervoor hebben gekozen zichzelf te zijn en daar kun je alleen maar heel blij van worden.
Taboe
Opvallend is dat toen er voor de voorvertoning werd gevraagd je hand op te steken als je op vrouwen valt, de meeste vrouwen aarzelend in het publiek stonden. Een enkele man stak lachend zijn hand op, maar veel vrouwen keken om zich heen of ze wel gebackt werden door genoeg andere vrouwen. Het publiek bestond naast de hoofdrolspeelsters en hun lesbische vriendinnen dan ook uit hun hetero families en andere geïnteresseerden. Een duidelijk voorbeeld van het feit dat het niet eens met acceptatie te maken heeft, maar vooral met het ‘anders zijn’ dan anderen, dan de meesten. Hopelijk ziet iedereen, en ook de lesbische vrouwen zelf, dat ze eigenlijk doodgewoon zijn.
Zaterdag is Allemaal Lesbisch om 22:45 te zien op Nederland 3. Hier kun je alvast de trailer bekijken.
