“Rotterdam zegt ‘ja’ tegen het Kunstdepot van Boijmans,” kopte het AD vandaag. Met ‘Rotterdam’ wordt hier overigens het college van Leefbaar Rotterdam, D66 en CDA bedoelt, niet ‘de Rotterdammer’. Voor Gers! Magazine #10 schreef ik onlangs het volgende over dit depot, een stukje duiding naar de mensen toe:
Museum Boijmans van Beuningen heeft een immense collectie kunst, opgeslagen in zes depots verspreid door het gehele land. Enkele van die depots zijn in slechte staat. Boijmans wil de gehele collectie uiterlijk in 2018 samenbrengen in één centraal veilig depot: het Collectiegebouw. (…) Wat zijn de voordelen, de overtuigende redenen om dit project doorgang te laten vinden? Dat zijn er vrij weinig. Veel meer dan dat Rotterdam zo’n gebouw verdient en dat het een potentieel kanshebber is om net zo iconisch te worden als de Markthal is het niet. Er wordt geopperd dat juist nu dappere beslissingen genomen moeten worden. (…) Afgelopen juni heeft de RRKC het aangepaste plan wederom afgeschoten.
De bouwkosten zijn begroot op 50 miljoen euro. De gemeente Rotterdam neemt 35 miljoen voor haar rekening en Stichting De Verre Bergen zal de resterende 15 miljoen euro storten. In het herziende plan heeft De Verre Bergen nog eens 5 miljoen euro extra toegezegd. Jaarlijkse exploitatiekosten? Dik 5 miljoen euro.
Wethouder van Financiën Adriaan Visser zegt dat de gemeente weinig risico loopt. Bij genoeg verhuurde ruimte voor private collecties en wanneer er op jaarbasis 90.000 bezoekers komen, verdient de gemeente de lening binnen 40 jaar (!) terug.
De dames, heren van het college bejubelen zichzelf inmiddels met de definitieve komst van het gebouw. Om in hun woorden te spreken: een icoon. De lijstjesfetisj heeft inmiddels ook toegeslagen bij onze eminente stadsbestuurders. “Het echte avontuur moet nog beginnen, maar dit is weer een stap om vaker in de top-5 van de Lonely Planet te komen,” zo kirde Jos Verveen (D66) opgetogen.
Yeah, right. Maar goed, onze verlichte regenten zien wat essentiële zaken over het hoofd.
Ten eerste creëer je een icoon niet. Iconen ontstaan. Omdat ze iconisch zijn, onbedoeld.
Ten tweede zou een stadsbestuur zich niet met prestigeprojecten bezig moeten houden. Bestuur de stad, sober.
Ten derde is Rotterdam praktisch failliet. Rotterdam komt 200 miljoen (€ 200.000.000,-!) tekort dit jaar. Dus 35 miljoen (€ 35.000.000,-!) bijstorten… grmpfprrrtprrrtWATDEFAKHOEDAN?! Oh wacht, zo komt Rotterdam aan dat extra gratis geld.
Ten vierde… Het Erasmus MC heeft aangegeven dat het Museumpark als locatie bijzonder ongeschikt is “omdat deze de behandeling en de genezing van de kwetsbare patiëntjes in de aangrenzende kinderafdeling zou frustreren”.
En die grijpt me nog het meest aan. Stadsbestuurders die vanwege hun eigen prestigeprojecten er miljoenen doorheen jassen en al lang en breed met pensioen zijn of onder de groene zoden liggen als die schandelijke lening eindelijk is afbetaald: soit. Zo rollen politici.
Maar willens en wetens je zin doordrijven ten koste van doodzieke kinderen, en het lafjes wegwapperen zoals Nourdin “Ik heb genoeg vertrouwen dat er met het EMC een opening gevonden gaat worden” El Ouali (Nida) is wanstaltig.
Punt van orde: het gaat hier om doodzieke kinderen meneer El Ouali, niet om het verplaatsen van Sesamstraat naar een themakanaal.
Zowel iconen als typisch Rotterdamse bijnamen ontstaan spontaan. In dit geval popte er een m.i. toepasselijke naam voor het Depotgebouw op: het Blunderblok. En wat een treffer, het komt bovenop de Blunderput te staan.
Ga je schamen Leefbaar Rotterdam, D66 en CDA.
