Matthijs van Heijningen (73) beëindigt zijn carrière als filmproducent na de verfilming van Het leven is vurrukkulluk van Remco Campert. “Ik eindig vrolijk met een film die een licht poëtische komedie is. De cirkel is nu min of meer rond. Een van mijn allereerste grote films was Alle dagen feest, ook op basis van werk van Remco Campert’’, vertelt Van Heijningen in het AD.
“Ik ben het jarenlang zeuren, zeiken, trekken en duwen om een film van de grond te krijgen meer dan zat”, zegt Van Heijningen over zijn beweegredenen te willen stoppen. ”Films maken is in Nederland een behoorlijk verloren zaak aan het worden. Het zijn allemaal afgestudeerde film- en televisiewetenschappers en televisiedramaturgen die het voor het zeggen hebben bij de filmfondsen. Er zitten geen mensen uit de praktijk meer bij.”
“Vroeger kwamen de meeste filmprojecten veel sneller tot stand”, oordeelt Van Heijningen. ”Tegenwoordig moet er per se een bruine of zwarte man of vrouw in de film zitten om van de overheid financiële steun te krijgen. Er is bij de filmfondsen, omroepen en distributeurs een groot gebrek aan fantasie. Ik ben te oud om me daar nog druk over te maken.’’
Van Heijningen was ruim veertig jaar filmproducent van speelfilms als Ciske de Rat, Van de koele meren des doods, Op hoop van zegen, De bende van Oss en De helleveeg. In 1994 werd van Heijningen benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau en won hij een Gouden Kalf voor 1000 Rosen. In 1999 leverde de Cultuurprijs van het Nederlands Film Festival hem ook een Gouden Kalf op.
ANP
