Mijn pleidooi

20-10-2014 14:08

In de 14 jaar die ik nu als cartoonist werkzaam ben, ben ik door boze lezers uitgemaakt voor vuile Jood die er bij een volgende pogrom als eerste aan gaat, omdat ik tekeningen over misbruik in de katholieke kerk maakte. Ik ben verketterd door Joden toen ik stelling nam in het Israëlisch-Palestijnse conflict. Ik ben een engerd waar de nazi-cartoonisten van Der Stürmer nog iets van konden leren, maar ik ben ook de dominee van de Linkse Kerk. Ik ben zowel een racist als een vriendje van de Islam en het is mijn schuld als Wilders wordt vermoord. Of als er moskeeën in de fik gaan.

En ik ben bedreigd door vliegtuigspotters…

Ik ben persoonlijk verantwoordelijk gehouden voor de economische crisis, omdat mijn cartoons het vertrouwen in de banken ondermijnen.
Ik heb ooit na een live uitzending een tv studio onder politiebewaking moeten verlaten en Ik ben in een horecagelegenheid aangevallen door een Noord-Afrikaanse man die zich persoonlijk beledigd voelde door mijn cartoons.

En ik ben bedreigd door vliegtuigspotters… Door vliegtuigspotters.

Een cartoon dient niet enkel om een lach op te wekken

Dat mijn waarde opponent mij nu hier vandaag veroordeeld probeert te krijgen om een cartoon, lijkt een natuurlijk voortvloeisel uit de lange voorgeschiedenis die ik net schetste, maar ik zal ongeacht het respectabele oordeel van U, edelachtbare, mijn rol in het publieke debat die ik als moderne nar zeer serieus neem, onverminderd blijven uitoefenen omdat ik van mening ben dat de taak die een cartoon dient niet enkel is om een lach op te wekken, maar vooral om via die lach discussie op gang te brengen over zaken die ons allen aangaan.

Niet in de laatste plaats de vrije meningsuiting.

Hiddema

Een gespeeld emotioneel, bij tijden warrige welles-nietes spelletje

Ik voegde hier nog in tweede termijn aan toe dat Hiddema niet alleen niet in staat blijkt om mijn ‘plaatjes’ te begrijpen, maar mij ook nog woorden in de mond probeert te leggen die ik nooit heb gebruikt.

Zo zou ik hem onder andere ‘luguber’ hebben genoemd, beet hij me toe. Ik heb mij niet laten provoceren om in de rechtszaal mee te gaan met zijn gespeeld emotionele, bij tijden warrige welles-nietes spelletje, maar heb de rechter wel verteld dat ik heel flauw zou kunnen opmerken dat ik in de veronderstelling verkeerde dat een top-advocaat toch op zijn minst in staat moet worden geacht om goed te luisteren, het gehoorde te verwerken en juist weer te kunnen geven.

Honoré Daumier

Tot slot haalde ik nog het voorbeeld aan van mijn verre Franse voorganger Honoré Daumier, die in de 19e eeuw de gevangenis in draaide wegens majesteitsschennis via een prent over de koning als veelvraat en dat ik diezelfde tekening een tweetal weken geleden heb geparafraseerd, maar dan om onze eigen koning te bekritiseren.

Vijftig jaar geleden zou mij dat ongetwijfeld een proces wegens majesteitsschennis hebben opgeleverd, maar inmiddels leven we in een veranderde samenleving en ben ik er van overtuigd dat niemand in of rond het koningshuis op het idee zal zijn gekomen om mij voor de rechter te slepen.

Ruben L. Oppenheimer trof vandaag mr. Theo Hiddema in de rechtszaal vanwege bovenstaande cartoon.