De horror van ‘Het Gesprek’

03-03-2014 18:00

Elke jongere uit onze generatie heeft het meegemaakt. Waarschijnlijk werd je beneden geroepen of vroegen je ouders je na het eten “om even aan tafel te blijven zitten”. Waarschijnlijk schoot er toen een heleboel door je hoofd. Was je rapport soms op de mat gevallen? Wat als ze je rommelige kamer nu écht zat waren? Maar wat kwam was nog veel erger. Het Gesprek. Hij is er in verschillende soorten en maten, maar allemaal zijn ze verschrikkelijk.

1. “Ja, ehm, doe je het al?”
Het ongemakkelijke gesprek over seks, deze past bij het soort moeder die obsessief haar handen wast en gaat gillen als je geen onderzetter pakt voor je glas drinken. Ze stamelt wat over dat je het wel veilig moet doen en dat ze echt niet nog een kind in huis hoeft. Jij knikt maar wat, zonder er echt veel van begrepen te hebben.

2. “Houd deze maar in je portemonnee, knul.”
Het stoere gesprek over seks, meestal mannen onder elkaar. Vaderlief stoot zijn zoon aan bij een mooie vrouw op televisie, vraagt hoe het staat “met de meiden” en geeft hem een condoom cadeau. Het lijkt leuk, maar we weten allemaal dat papa het stiekem heel moeilijk vind om “erover” te praten, en je hebt alsnog geen idee waarom je dat ding nou eigenlijk moet gebruiken, ze is toch aan de pil?

3. “Als je dat doet, heb je de komende tien jaar huisarrest.”
Of je wel eens drugs gebruikt. En dat dat maar beter niet het geval is, want dan heb je tot je twintigste huisarrest. Ondertussen verslik jij je in je appel van schrik. Niet omdat je elk weekend aan de pillen zit, maar omdat je zelfs nog nooit dronken bent geweest.

4. “Ik begrijp je helemaal, ik ben ook jong geweest.”
Het ingestudeerde gesprek. Je ouders hebben van tevoren opgezocht hoe ze Het Gesprek moeten voeren en gaan in hun hoofd een stappenplan af. Ergens bij stap drie begin je je concentratie te verliezen. Iets over je prefrontale cortex en je moeite om te kunnen plannen. Iets over moeite hebben met de gevolgen kunnen inzien, maar volgens Dr. Phil kom je daar helemaal overheen. Leuk bedoeld, maar het gaat je ene oor in en het andere weer uit.

5. “Maar wat vind jij ervan?”
Het spontane, goede gesprek. Een relaxte sfeer, niet ingestudeerd of opgedrongen. Je krijgt geen rare blikken of cadeautjes. Je wordt als gelijke behandeld en mag ook jouw mening, gevoelens en belevenissen vertellen. Zonder gedoe, zonder dat het een big deal is. Zoals het zou moeten zijn.