Column

Stalking, de straf en de ziekte

30-05-2013 13:46

In de rechtbank is het niet louter moord en doodslag, corruptie of verkrachting. Er staan tal van zaken in de krant die je bijna als ‘normaal’ gaat beschouwen. Stalken, ach. Men leest er wel eens iets over. Het overkomt sterren van het witte doek of het is een vervelende ex. Denkt u. Stalken kan iedereen overkomen. En ik kan u uit ervaring vertellen dat het weerzinwekkend is. Ook als rechtbankverslaggever kun je ten prooi vallen aan de fascinerende zieke geest van een zogenaamde internetstalker. Lang leve het internet. Lang leve de straf die hierop volgt. Niet mals, kan ik u vertellen.

Walging

Zo heel moeilijk is het niet om een ander te beschadigen door middel van stalken(belagen). Dat kan door allerlei blogs vol onzin en leugens, e-mails, bedreiging. De stalker gaat volledig los als het gaat om de haat aan de ander. En dat gaat te ver. Gewetenloos probeert de stalker, ook in de directe omgeving van het slachtoffer, zijn  gelijk te krijgen en zoveel mogelijk medestanders binnen te halen die kunnen fungeren als het sterke wapen. De stalker is namelijk helemaal alleen. De stalker is negatief. Over alles. Zeker over het slachtoffer. Hij of zij gebruikt daarbij een zo groot mogelijk podium en geeft zichzelf graag alle ‘Fame and Fortune’. De wereld draait om hem/haar.

Man of vrouw

Voor wie denkt dat de stalker altijd een man is, denk nogmaals. In dit specifieke geval gaat het om een vrouw. In het geval van Hetty begint het met wat onschuldig lijkende e-mails als reactie op de website van Hetty. In eerste instantie vol complimenten. Hetty reageert volgens de stalker te weinig en als snel slaat de eerst vriendelijk toon om in dreigende taal. En vervelend. En iedere nacht. Om vijf uur. De stalkvrouw verzendt e-mails waarin zelfs met de maffia wordt gedreigd. Zij schuwt daarbij nergens de vermelding van naam en toenaam, Hetty ‘s kinderen en haar werkadres. Hetty schrijft de vrouw dat ze onmiddellijk moet stoppen met schrijven en geeft aan op het punt te staan naar het politiebureau te stappen. Tevergeefs. De maat is vol. Hetty doet aangifte en krijgt het dringende advies deze vrouw volledig te negeren. Aandacht is iets waar de stalker op kickt. Ook negatieve aandacht.

Paranoïde

Hetty laat haar verzamelde dossiers vol belaging, smaad en laster gekopieerd achter. Politie maakt er werk van. Het internet heeft stalken te gemakkelijk gemaakt. Iedereen kan het. Ineens. Daar hoef je geen schrijver voor te zijn.  Een leugen is op het scherm al snel waarheid. Bovendien; schrijven staat vrij. Beschadigen niet. Stalken is een misdrijf. Ook de stalker van Hetty heeft willens en wetens het risico aanvaard zich op zeer dun ijs te begeven door Hetty stelselmatig te belagen. Met verregaande gevolgen voor Hetty. Maar ook voor de stalker zelf.

Misdrijf,  straf en schade

Dat stalken erkend wordt door de rechtbank wordt duidelijk wanneer ik het aantal zaken bij elkaar optel waarbij de stalker een forse (werk)straf krijgt opgelegd en het slachtoffer een schadevergoeding als genoegdoening voor maanden, soms jaren van terreur. Korte metten. De stalker die zijn ex lastig valt krijgt na maanden van sms, e-mail en smaadbombardementen  tweeduizend euro boete. Dit is op zich een fors bedrag, gezien de  niet echt royale schadevergoedingen, opgelegd door ons strafrecht. Daar bovenop een contactverbod. In welke vorm dan ook.

Ziek

Ik hoef u niet uit te leggen dat ik me, ook vakmatig, afvraag wat de stalker drijft een volstrekt onbekende overal en met alles op te jagen. Angst aan te jagen. Hoe de zorgvuldig uitgekozen momenten van belagen alleen bedoeld zijn voor het verkrijgen van macht. Zieke macht. Sneue macht.

Karin Smalbil is rechtbankverslaggever in de rechtbank van Groningen en tevens columnist voor De Telegraaf Media Groep, Groningen Dichtbij. Op haar site: www.karinsmalbil.com kunt u haar artikelarchief lezen.